30.6.11

only art can brake your heart #8

Have A Nice Day is an ongoing project by Jennis Li Cheng Tien. They aren’t real paintings but digitally distorted collages made with images sourced from the internet.

Who Am I To Feel so Free?

αστυνομοι-Σα'ινια //

    

Η «παρέλαση» της ομάδας «Δίας» από τον Μπαιρακτάρη // Και το “στόλισμα» από τον κόσμο
Aυτο το βιντεο δειχνει αστυνομικους επικινδυνους που πρεπει αμεσα να απομακρυνθουν. απλοι πολιτες τρωνε και ναι, καποιοι διαδηλωτες κατηφοριζοντας μπλεκονται μεσα στο κοσμο και οι <<αστυνομοι-Σα'ινια>> επιλεγουν να συνεχισουν τη καταδιωξη τους αναμεσα σε σουβλακοπιτες και μπυρες. Οχι αυτο δεν μπορει να ειναι εντολη, αυτο ειναι βλακεια, στη καλυτερη, ή μισος για τον κοσμο που υποτιθεται οτι προστατευουν. Αραγε πως καταγραφτηκε στο μυαλο των 2 μικρων παιδιων, που φαινονται στη αρχη του βιντεο; Από εδώ.

Τα ίδια και τα ίδια // σαν πορδή στον άνεμο...

Θα πήξουμε πάλι σήμερα στους δεκάρικους και τις αναλύσεις, εκατέρωθεν. Τα ίδια και τα ίδια. Η κρατική βία, οι κουκουλοφόροι, η Επανάσταση, αδέρφια μου ελάτε να κάνουμε πορεία στο Γκάζι (άντε και στην Κυανή Ακτή), οι αλητάμπουρες που τα σπάνε, η γλυκειά Ελλάς, ο αγώνας συνεχίζεται κ.λπ.
Μέσα από το αφόρητο, αυτοαναφορικό μπλα-μπλα η ουσία είναι μία: το Μεσοπρόθεσμο πέρασε. Σαράντα μέρες απειλής και λεονταρισμού πήγαν χαμένες –σαν πορδή στον άνεμο.
Σπάσανε μερικά πεζοδρόμια, κάηκαν δυο ομπρέλες του Public, καήκανε τα μάτια μας –και λοιπόν; Το Κράτος έκανε αυτό που ήθελε: επέβαλε έναν νόμο που θα καταγραφεί στην Ελληνική Ιστορία, ως νόμος αίσχους και εθνικής ντροπής.
Όλοι όσοι υποστηρίξαμε το αντίθετο, ηττηθήκαμε. Και τώρα θα βρούμε τρόπους να το κάνουμε γαργάρα. Συνεχίζοντας να παίζουμε ανέμελα με τις ιδεολογικές μας κούκλες (όλοι αριστεροί ξαφνικά!)
Τουλάχιστον να αφήναμε τις στομφώδεις χειρονομίες –σαν μειράκια τρίτης δημοτικού. Αναλύσεις, υποσχέσεις, αφελέστατα τσιτάτα, Πότε θα κάνει ξαστεριά, συναυλίες του Στάθη Δρογώση. Ας πάμε κι ας κάνουμε τα μπάνια μας στην Ανάφη και τη Γαύδο -κάτι θα σκαρφιστούμε γυρίζοντας.

Το ουσιώδες είναι αυτό: η αστυνομία έδρασε ως παρακρατική οργάνωση, το Κράτος εκποιήθηκε στους ξένους, οι φτωχοί συνεθλίβησαν –κι εμείς τραγουδάμε.
To κείμενο ειναι αναδημοσίευση απο εδώ. Οι φωτογραφίες απο εδώ.

29.6.11

wish i was beautiful //

a very 21st century release //

Björk's 7th Album's Single 'Crystalline' Hits the Web, Cover (by Inez & Vinoodh). 4 years in the making, Björk is set to release her 7th album Crystalline in September. The cover was just revealed by Inez van Lamsweerde & Vinoodh Matadin in collaboration with M/M (Paris). The single also hit the web yesterday, to positive reviews. Björk’s seventh album as a solo artist, is scheduled to drop in September and promises to be a very 21st century release: It’s being referred to as an “app album” and was even recorded partially on an iPad. Each of the album’s tracks will have an accompanying app that will incorporate some sort of visual and interactive component (the rumor is that the song “Virus” will have a gaming component, for instance, while another track’s app is an interactive ebook about the solar system).  The whole thing is being overseen by director Michel Gondry (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, the White Stripes’ “The Hardest Button to Button”), so it’s likely just about everything attached to Biophilia will be simultaneously adorable and unnerving.

28.6.11

I Don't Want To Sing These Songs Anymore!

To hype των My Wet Calvin είναι από τα λίγα που έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Ευφυείς, δημιουργικοί, με χιούμορ και artίστικες ιδέες πάντα. Από τα fluffy animal κουστούμια τους στα live μέχρι την ala G.I. Joe εμφάνισή τους στο προηγούμενο single τους. Αν ήταν άγγλοι θα ήταν οι Pet Shop Boys... Και όλα αυτά χωρίς να ξεχνάνε οτι η μουσική είναι το όχημά τους. Νέο single λοιπόν από τους Calvin. A side ό,τι πιο δροσερό έχει ακουστεί φέτος (I Don't Want To Sing These Songs Anymore!) και B side to Missed Flight σε remix από τον Sillyboy. Eτοιμάζoνται για πάρτι με τον Sillyboy αλλά και με τους Lilys Brother. Λεπτομέρειες εδώ.

Backdrop informations //

O Anthony Franciosa
από την ταινία Senilita του 1962.

Morrissey Glastonbury 2011

Aπλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Όποιος δει τα video θα καταλάβει...

Morrissey // Alma Matters // Glastonbury 2011

Δείτε γιατί υπάρχει (ακόμα) φως σε αυτά τα μάτια...

Morrissey Talks Label Troubles

"I am still stuck in the dream of an album that sells well not because of marketing, but because people like the songs." The legend on why nobody wants to release his new album. Όλη η συνέντευξη εδώ

27.6.11

Bjork // Crystalline

Underneath our feet
Crystals grow like plants
(listen how they grow)
I'm blinded by the lights
(listen how they grow)
In the core of the earth
(listen how they grow)

Crystalline
Internal Nebula
(Crystalline)
Rocks growing slowmo
(Crystalline)
I conquer claustrophobia
(Crystalline)
And demand the light

We mimic the openness
Of the warmth we love
Doth till our generosity
qualize the flow
With our hearts
We kiss all quartz
To reach love


Crystalline
Internal Nebula
(crystalline)
Rocks growing slowmo
(crystalline)
I conquer claustrophobia
(crystalline)
And demand the light
Bjork Crystalline lyrics found on http://www.directlyrics.com/bjork-crystalline-lyrics.html

I'm blinded by the lights in the core of the earth //

Με την πλάτη γυρισμένη στην κάμερα και με σίγουρο χέρι στο τιμόνι, στο teaser για το Crystalline (το πρώτο single από το Biophilia το νέο multimedia project της) η Bjork επιστρέφει στις παλιές καλές μέρες του Homogenic. Tο νέο project θα περιλαμβάνει μουσική, ιντερνετικές εφαρμογές, installations και live shows. To promo video εδώ.

25.6.11

Told me she worked in the morning and started to laugh...

Told her I didn't and crawled off to sleep...
Μοντέρνα κανονικότητα σε ανοιχτούς ρυθμούς, ένα χέρι που αγαπάει το άλλο κάνει μια ευχή και η μαγεία στο πρόσωπο της αγάπης...
Η συνέχεια, την Τετάρτη 29/6, από τις 18:00 μέχρι τις 20:00 στον poplie, (www.poplie.eu). Στο μικρόφωνο ο Good Times... For A Change

17.6.11

common people //

Οι δέκα πιο δημοφιλείς κωδικοί iPhone


Ο Daniel Amitay έκανε μία έρευνα προκειμένου να βρει τους πιο διαδεδομένους κωδικούς iPhone και iPad με δείγμα 204,508 password. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι είμαστε πολύ πιο κοινοί από όσο νομίζουμε. Οι δέκα πιο κοινοί κωδικοί είναι οι εξής:
1. “1234”
2. “0000”
3. “2580”
4. “1111”
5. “5555”
6. “5683”
7. “0852”
8. “2222”
9. “1212”
10. “1998”
Ακόμα και ο κωδικός 5683 που μοιάζει να ξεφεύγει από τα προφανή, είναι η λέξη "love" στο πληκτρολόγιο των αριθμών. Τουλάχιστον οι Έλληνες θα αποφεύγουν το συγκεκριμένο.
Επίσης πολύ συνηθισμένοι είναι οι αριθμοί που εκπροσωπούν χρονολογίες γέννησης: οι αριθμοί από το 1990-2000 βρίσκονται στο top 50.
Όποιος θέλει κωδικό που δε μοιάζει με τους άλλους, μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ψηφία 9,8,7 και 6 τα οποία χρησιμοποιούνται λιγότερο από όλα. Aπό εδώ.

15.6.11

Athens is (and can be) nice //

Μαρέσει αυτή η Αθήνα όπως φαίνεται στις φωτο από το blog του Μ. Ηulot. Οι φωτογραφίες (νομίζω) είναι του Freddie F.

Rothko like photos //

Mοιάζουν με πίνακες του Rothko. Photographs by Burak Arikan. Aπο εδώ.

A MAGAZINE //

A MAGAZINE curated by Jun Takahashi Undercover

so many colours //

Aπο εδώ.

kiss them for me...

Andy Warhol and John Lennon, Charles Bukowski and Sean Penn, Paul McCartney and Stella McCartney, Albert Einstein and Charlie Chaplin, Marilyn Monroe, The Beatles, Jodie Foster... and so on.... Απο εδώ.

break //

Action Is My Middle Name //

Σε ένα πριβέ live στo στούντιο του Maida Vale του BBC το οποίο στη συνέχεια μεταδόθηκε από την εκπομπή της Janice Long στο Radio 2, o Morrissey έπαιξε τα καινούργια κομμάτια "Action Is My Middle Name", "The Kid's A Looker" και "People Are The Same Everywhere" τα οποία περιλαμβάνονται στο επερχόμενο 10ο άλμπουμ του.
 
Μπορείτε να τα ακούσετε παρακάτω:
Morrissey - Action Is My Middle Name (BBC Session) by TheNJUnderground
Morrissey - The Kid's a Looker (BBC Session) by TheNJUnderground
Morrissey - People Are The Same Everywhere (BBC Session) by TheNJUnderground

μήπως τελικά υπάρχει λύση???

Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ: ΟΧΙ ΜΕ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΦΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΟΥΝ…..

 
 Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».
Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.
Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:
Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.
Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).
Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.
Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».
Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.
«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».
 «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα
Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

13.6.11

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (07):

Τον Μιράντα...γιατί αν ήταν κορίτσι θα τον παντρευόμουν, και γιατί αν δεν το έσωζα θα είχα τύψεις για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Επίσης γιατί αρνούμαι να παραδεχτώ πόσο εξαρτημένος ειμαι από τα υλικά αγαθά, και ιδιαίτερα από τον υπολογιστή μου.
Φώτης: εκπαιδευτικός.

12.6.11

that was not a (regular) play //



Θυμήθηκα ένα απόσπασμα από τους Βίους Αγίων του Μιχάλη Μαρμαρινού. Η παράσταση τελειώνει με ένα σπαρακτικό mantra ενός από τους ήρωες:
Μάνα μου, πατέρα μου, μάνα μου που είσαι;
Πατέρα; Μάνα, μανούλα μου;
Πατέρα; Πατέρα μου που είσαι;
Μάνα, μανούλα μου;

this is not a (regular) movie //


Father, Mother. Always you wrestle inside me. Always you will...


dear Rei...

Back in the days when Mrs K. was just a Rei. If only she could still smile...

only art can brake your heart #6

Santiago Ydañez. Aπό εδώ.

11.6.11

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (06):

Τον Σωτήρη (αν δεν είχε πηδήσει ήδη από το μπαλκόνι), το LOVE issue του VISIONAIRE, το αυτόγραφο του Morrissey, τον γιακά του (τρόπαιο απο την συναυλία στο Ρόδον), το Hulmerist (το πρώτο του dvd), το ροζ Jingle Flowers 400% Be@rbrick, το (μοναδικό) δαχτυλίδι της μαμάς μου και το i-pod. Good Times... For A Change aka Γιάννης Καρδάσης: γραφίστας / dj / ραδιοφωνικός παραγωγός.

10.6.11

we' re all made of stars//



Μία από τις εικόνες ηρεμίας που συχνά στήνω μέσα στο μυαλό μου περιλάμβάνει πέτρινα ντουβάρια, μια ελαφριά κουβέρτα και ένα λυτρωτικό αεράκι. Η μαμά μου καθόταν συχνά στη σκάλα της πολυκατοικίας (το πιο δροσερό σημείο ακόμα και στους 38¨) και έλεγε πως ''θάθελε νάταν πουλί να πέταγε''. Όσο οι μέρες πλησιάζουν σκέφτομαι οτι ίσως να ήταν επιλογή της ο Ιούνιος. Οι πρώτες του δροσερές μέρες θα μου τη θυμίζουν πάντα... Και το we' re all made of stars.

home alone //




Με την πρώτη ματιά θυμήθηκα το video απο το Human Behaviour της Bjork. Μετά άρχισα να κάνω σενάρια για καταφύγια, για κυνηγούς και θηράματα and so on... Από εδώ.

Instead of living life like it was yesterday...//

There is a large piece of unfinished sculpture in the midle of my loft. It's a huge cheese in the shape of a flight of stairs. I know that it´s too soon but it´s the final days.´Cause playing all these games is just a time to waste. And then again today is the day and those were the days and now these are the days. And now the clock points histrionically to noon. Some new kind of north. And so, which way do we go? Kiss them for me. I may be delayed. Kiss them for me. I may find myself delayed...
Tην Τετάρτη 15/6, από τις 18:00 μέχρι τις 20:00 στον poplie, (www.poplie.eu). Hosted by Good Times... For A Change

Για μια χούφτα βινύλια // ΟST



Eδώ λοιπόν η λίστα των κομμάτιών που αναφέρονται στο βιβλίο από τον Πάνο Παπανικολάου :))

Για μια χούφτα βινύλια //

Η μεταφράστρια και συγγραφέας Χίλντα Παπαδημητρίου βουτάει στα σκοτεινά νερά της αθηναϊκής νύχτας και προσπαθεί να διαλευκάνει με το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα  ''Για μια χούφτα βινύλια'' μια υπόθεση δολοφονίας υπό τους ήχους του Μπομπ Ντίλαν και του Λέοναρντ Κοέν. Aνυπομονώ να το διαβάσετε για να έχουμε να συζητάμε πράγματα..... θέλω να τα πω ΟΛΑ ΤΩΡΑ! αλλά κρατιέμαι.... (εδώ μια κατατοπιστικότατη συνέντευξη.)

9.6.11

- Γουστάρεις τίποτα, φίλε;
- Ναι, έναν άντρα να χτυπηθεί μαζί μου.
ΛΟΛΑ (1964)

Laurie Anderson - Another Day In America

And so finally, here we are at the beginning of a whole new era.
The start of a brand new world. And now what? How do we start?
How do we begin again?

There are some things you can simply look up–
Such as the size of Greenland, the dates of the famous nineteenth-century rubber wars,
Persian adjectives, the composition of snow.
And other things you just have to guess at.

And then again today is the day and those were the days and now these are the days.
And now the clock points histrionically to noon. Some new kind of north.
And so, which way do we go?

What are days for? To wake us up.
To put between the endless nights.

And by the way here's my theory if punctuation. Instead if a period at the end of each
sentence there should be a tiny clock that shows you how long it took you to write that
sentence.

And another way to Iook at time is this: There was an old married couple and they had
always hated each other. Never been able to stand the sight of each other really.
And when they were in their nineties they finally got divorced and people said: Why did
you wait so long? Why didn't you do this a whole lot earlier?
And they said: Well, we wanted to wait until the children died.

Ah America! And yes that will be America. A whole new place just waiting to happen.
Broken up parking lots, rotten dumps, speedballs, accidents and hesitations, things left
behind, Styrofoam, computer chips.

And Jim and John, oh they were there. And Carol too, her hair pinned up in that weird
beehive way she liked so much. And Craig and Phil moving at the pace of summer.
And Uncle Al who screamed aII night in the attic. Yes something happened to him in the
war they said over in France. And France had become something we never mentioned.
Something dangerous.

Yes some were sad to see those days disappear. The flea markets and their smells, the war, aII the old belongings strewn out on the sidewalks. Mildewed clothes and old
resentments and ragged record jackets.

And ah these days. AII these days! What are days for?
To wake us up. To put betwen the endless nights.

And meanwhile aII over town checks are bouncing and accounts are being automatically closed. Passwords are expiring. Andi everyone's counting and comparing and predicting. Will it be the best if times? WiII it be the worst of times? Or will it just be another one of those times? Show of hands please!

And ah this world which like Kierkegaard said can only be understood when lived
backwards which would entail an incredible amount if planning and confusion.
And then there are those big questions always at the back of your mind. Thinks Iike: Are
those two people over there actually my real parents? Should I get a second Prius? And
you, you who can be silent in four languages.
Your silence will be considered your consent.

Ah but those were the days before the audience and what the audience wanted.
And what the audience said it wanted.

And you know the reason I really love the stars is that we cannot hurt them.
We can't bum them or melt them or make them overflow.
We can't flood them or burn them up or turn them out.
But we are reaching for them. We are reaching for them.

Some say our empire is passing. As all empires do.
And others haven't a clue what time it is or where it goes or even where the clock is.

And oh the majesty of trees. An unstoppable train. Different colored wonderlands.
Freedome of speech and sex with strangers.

Dear old God, may I call you old? And may I ask: Who are these people? Ah America! We saw it. We tipped it over and then we sold it. These are the things I whisper softly to my dolls, those heartless little thugs dressed in calico kilts and jaunty hats and their perpetual white toothy smiles.

And oh my bothers and oh my sisters. What are days for? Days are where we live.
The flow and then the flow. They come, they fade, they go and they go.
No way to know exactly when they start or when their time is up.

Oh, another day, another dime. Another day in america.
Another day, another dollar. Another day in America.

And oh my bothers and oh my long lost sisters.
How do we begin again? How do we begin?

only art can brake your heart #5

Σκίτσα της Laurie Anderson. (Aπό εδώ.)

Delusion - Laurie Anderson

Αν το Delusion ήταν βιβλίο (και μακάρι οι στίχοι να δημοσιευθούν κάπου σε μορφή κειμένου) θα το διάβαζες για 10 χρόνια και πάντα θα έβρισκες λόγο να ξαναγυρίσεις σε αυτό ή κάτι καινούριο που δεν είχες προσέξει... Πολύ σημαντικό έργο, απόλυτα προσωπικό... αρκετα λυτρωτικό σε σημεία...
Θα επανέλθω.



8.6.11

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (05):

Αρχικά θα έσωζα το παιδί μου, (δεν παρουσιάζω το ίδιο αλλά album φωτογραφιών), κλειδί σπιτιού (έστω και καμμένο παρηγοριέμαι οτι θα το χρειαστώ), φωτογραφική Lomography (βγάζει υπέροχες φώτο από πυρκαγιές), τον καφέ μου που δεν τον αποχωρίζομαι ποτέ και εννοείται το κρασάκι μου για να χαλαρώσω μετά το σοκ!
Ευδοκία Ρόκα: Styling editor.

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (04):

1. Cat from Hell aka Bagira Bagins aka Φλώρος.
2. Mac Book Pro (προέκταση του εαυτού μου).
3. Comme des Garcons 2.
4.Νίκος Καζαντζάκης - Ασκητική (Μανιφέστο ζωής).
Johannes LeVoleur (http://http://levoleur.info), freelance web developer, light bender, aikido practitioner, truth seeker and believer of the immortal essence of the human soul.

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (03):

Μάλλον θα έσωζα την τσάντα μου, γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ, οτι θα έχανα πάλι μια αγαπημένη τσάντα, το κλειδί του αυτοκινήτου, γιατί με πάει παντού χωρίς παράπονα, την ατζέντα μου και φυσικά τις θαυματουργές μου τσίχλες... Coco.

Μαλβίνα

7 Ιουνίου 2002. Δεν είχα συγκρατήσει την ημερομηνία. Έχω κρατήσει άλλη (κοντινή) ημερομηνία στο μυαλό μου. Εκείνο το βράδυ το θυμάμαι όμως πολύ καλά. Είχα ένα φίλο, πολύ φίλο της και πολύ κοντά της. Όταν μίλαγε για εκείνη, έβρισκε τρόπο να την αναφέρει, χωρίς να πει το όνομά της. Με πήρε τηλέφωνο (όχι πολύ αργά) εκείνο το βράδυ και μου είπε ''όλα τέλειωσαν...'' Το δικό μου το βράδυ είχε ατυχήσει για πολύ διαφορετικούς λόγους. Τον ρώτησα αν ήθελε παρέα και μου πε όχι. Γύρισα σπίτι πολύ βαρύς. Σε 10 μέρες από εκείνο το βράδυ ο κόσμος μου γκρεμίστηκε... Οι συμπτώσεις, οι συγκυρίες και οι συναντήσεις που ακολούθησαν είναι (ακόμα) πολύ ζωντανές και φρέσκες στο μυαλό μου...

7.6.11

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (02):

Αυτόν τον καιρό μένω σε διάφορα σπίτια (όχι στο δικό μου)... Έχω μαζι μου ένα σακ βουαγιάζ, το λαπ τοπ & το κινητό μου.
Επίσης κουβαλώ από 'δώ & από 'κεί τσάντες
με υλικά που θέλουν φτιάξιμο.
Ξύλα, καλώδια, σπρέι, κόλλες...
H ιδέα του σπιτιού είναι κάπως συγκεχυμένη
στο μυαλό μου. Πραγματικά δεν μπορώ
να αποφασίσω τί θα διάλεγα να σώσω.
Ίσως & τίποτα τελικά...  
Alex.

do you remember the first time?



Την προηγούμενη φορά που οι Pulp ήρθαν (για πρώτη φορά) στην Ελλάδα, τους έχασα γιατί ήμουν διακοπές με (τους καλύτερους μου) φίλους. Την επομένη της συναυλίας γύρισα στην Αθήνα, μετά από καυγά (δεν θυμάμαι το λόγο) με την παρέα μου, διπλά σκασμένος. Μετάνιωσα που δεν τους είχα παρατήσει όλους για να πάω να δω τον Jarvis και το υπόλοιπο group στην καλύτερή τους φάση. Και τη συναυλία θα έβλεπα και τον τσακωμό θα γλύτωνα... Δεν θα ξανακάνω το ίδιο λάθος δεύτερη φορά... Με τους φίλους μου έχουμε χαθεί αλλά οι Pulp ξανάρχονται... How it feels to live your life ???

Tι θα έσωζα από μια πυρκαγιά (01):

Tο Diptyque L’Ombre dans L’Eau, το βιβλιο του αρχιτεκτονα Vincent Van Duysen, τo i pod shuffle και το γλυπτό του Γιαννη Μοραλη!
Aνέστης Μιχάλης: Decoration Director, Set και Interior Designer.

4.6.11

where is the purpose in your life?

this is your life //

i want you to hit me as hard as u can//

trainspotting vintage poster //



Choose life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, Choose washing machines, cars, compact disc players, and electrical tin openers. Choose good health, low cholesterol and dental insurance. Choose fixed- interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends. Choose leisure wear and matching luggage. Choose a three piece suite on hire purchase in a range of fucking fabrics. Choose DIY and wondering who you are on a Sunday morning. Choose sitting on that couch watching mind-numbing sprit- crushing game shows, stuffing fucking junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pishing you last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, fucked-up brats you have spawned to replace yourself. Choose your future. Choose life… But why would I want to do a thing like that?

not a case of lust //



We're running out of alibis from the second of May. Reminds me of the summer time on this winter's day. I don't know what you're looking for you haven't found it baby, that's for sure. I only know what I've been working for another you so I could love you more. In six weeks' time the mess you left will end... See you at the bitter end. 
Tην Τετάρτη 8/6, από τις 18:00 μέχρι τις 20:00 στον poplie, (www.poplie.eu). Hosted by Good Times... For A Change