12.3.11

ψηλά, πάνω από την πόλη //

Ετσι και χωρις κανένα εμφανή λόγο η διάθεση κάνει άλματα και βουτιές. Πανω που εχεις πει πως δεν θα ξαναπαραπονεθεις για τιποτε, όλα φαίνονται βουνό. Κλείνεις την τηλεόραση και οι ειδησεις ειναι τριγύρω σου. Εκει που παρακαλας τον ύπνο να έρθει στα βλέφαρα σου, σκέφτεσαι τους ανθρώπους που δεν έκλεισαν μάτι εκει στην άκρη του κόσμου, και ξύπνησαν με την έκρηξη του πυρηνικού σταθμού. Και έρχεται το βλέμμα ενός ανθρώπου που φαινεται να έχει γυρίσει πολύ την Αθήνα και ξέρει απο ποια γωνία να την τραβήξει και τι να μας δείξει... Και ναι... μερικές φορες μπορει να ειναι όμορφη. Όπως όταν την κοιτάς από ψηλά. Απο τα Αναφιώτικα. Αλλά και οι σκοτεινές λήψεις στην Αρεοπαγίτου μου κάνουν. Και ο Δρομέας, που πάντα που φαινόταν απόλυτα ταιριαστός με την πόλη. Και το μπουκέτο με τα ασημένια μπαλόνια. Όλες οι φωτογραφίες είναι του Freddie F. Από εδώ. Ας εξελιχθουν όλα πιο όμορφα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου