Θυμήθηκα ένα απόσπασμα από τους Βίους Αγίων του Μιχάλη Μαρμαρινού. Η παράσταση τελειώνει με ένα σπαρακτικό mantra ενός από τους ήρωες:
Μάνα μου, πατέρα μου, μάνα μου που είσαι;
Πατέρα; Μάνα, μανούλα μου;
Πατέρα; Πατέρα μου που είσαι;
Μάνα, μανούλα μου;
Πατέρα; Μάνα, μανούλα μου;
Πατέρα; Πατέρα μου που είσαι;
Μάνα, μανούλα μου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου